Η   ΧΑΡΑΚΤΙΚΗ   ΜΕ   ΛΙΓΑ   ΛΟΓΙΑ

Η Χαρακτική, μαζί με τη Ζωγραφική και τη Γλυπτική συνιστούν τις εικαστικές τέχνες. Έχει τα δικά της εκφραστικά μέσα, και τις ιδιαίτερες αισθητικές της αξίες. Εμφανίστηκε τον 9^ο μ.χ. αιώνα στην Άπω Ανατολή και γύρω στο 12ο αιώνα στην Ευρώπη. Μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα ο ρόλος του χαράκτη είχε άμεση σχέση με το έντυπο (φιλοτεχνούσε τις μήτρες με τα γράμματα και τις εικόνες), παρά την καλλιτεχνική του φύση ήταν μάλλον τεχνίτης. Ταυτόχρονα μέσω της Χαρακτικής φρόντιζε πολλές φορές για την αναπαραγωγή ζωγραφικών έργων διαφόρων ζωγράφων της εποχής. Άλλωτε, ζωγράφος ο ίδιος, υπηρετεί τη ζωγραφική του. Από τις πρώτες δεκαετίες του 1900 η Χαρακτική είναι τέχνη αυτόνομη, ο χαράκτης είναι ταυτόχρονα και ζωγράφος, η Χαρακτική περνά σε νέα δημιουργική ιστορική φάση. Μέσω της ξυλογραφίας, της χαλκογραφίας, της λιθογραφίας φιλοτεχνούνται έργα χαρακτικά, τα οποία λόγω των δυνατοτήτων της Χαρακτικής γίνονται κοινωνικό - και όχι απλά ατομικό - απόκτημα.